دلیل گرسنه نشدن چیست؟

گرسنگی نشانه این است که بدن نیاز به سوخت دارد. مغز و روده با هم کار می کنند تا این احساس را به فرد بدهند. عواملی مانند مصرف برخی دارو ها، تغییرات روحی و احساسی و بیماری ها موجب مشکل عدم گرسنگی می شوند. در ادامه به عواملی که در کاهش اشتها موثرند پرداخته و بطور مختصر در مورد نحوه تاثیر آن ها صحبت خواهیم کرد.  

استرس: استرس باعث می شود که بدن احساس کند که در خطر است و مغز آدرنالین ترشح کند که باعث بالارفتن ضربان قلب شده و اشتها را کاهش می دهد. این حالت زمان کوتاهی طول می کشد. البته در صورتی که استرس طولانی مدت باشد بدن کورتیزول ترشح می کند و باعث گرسنگی می شود.

بارداری: بی اشتهایی در خانم های باردار رایج است. بسیاری از مادران بخصوص در سه ماهه اول بارداری با حالت تهوع دست و پنجه نرم می کنند. اگرچه به آن تهوع صبحگاهی می گویند، اما می تواند در هر زمانی از روز بروز کند. غذا های آسان هضم، مانند کراکر یا نان تست خشک، می توانند حالت تهوع را کم کنند. همچنین، وعده های غذایی باید بصورت کوچک مصرف شده و میان وعده فراموش نشود.

مصرف دارو ها: از دست دادن اشتها به عنوان عارضه جانبی مصرف برخی از دارو ها شامل آنتی بیوتیک ها، ضد قارچ ها و شل کننده های عضلانی است. داروهای افسردگی، میگرن، فشار خون بالا، بیماری مزمن انسدادی ریه و پارکینسون نیز می توانند بر گرسنگی اثر بگذارند. 

سرماخوردگی: با سرما خوردن سیستم ایمنی بدن عملکرد بالاتری دارد و باعث می شود ماده ای به نام سیتوکین آزاد کند که می تواند فرد را خسته و بی میل به غذا خوردن کند.

میکروبی شدن روده و معده: گاهی فرد دچار تهوع، استفراغ و گرفتگی عضلات شده و اصلا میلی به غذا ندارد در اینصورت دستگاه گوارش در مواجهه با باکتری، انگل و یا ویروس است. هنگامی که حالت تهوع برطرف شد، می توان با غذا های ملایم مانند موز، برنج یا نان تست شروع کرد و مقدار زیادی مایعات نوشید تا از هیدراته بودن مطمئن شد.

کم خونی: این مشکل زمانی اتفاق می افتد که بدن به اندازه کافی گلبول های قرمز سالم تولید نمی کند و فرد ممکن است خستگی و ضعف داشته و اشتهای کم و درد در ناحیه قفسه سینه را احساس کند. در اینصورت پزشک آزمایش خون را انجام داده و در صورت کم خونی مکمل آهن را تجویز می کند.

سرطان: کمبود اشتها یکی از عوارض شایع سرطان است. این بیماری و درمان های آن مانند پرتودرمانی و شیمی درمانی نیز ممکن است باعث تهوع، درد یا کم آبی بدن شود. سرطان حتی می تواند طعم یا بوی غذا ها را تغییر دهد که خود باعث کم اشتهایی می شود.

پیری: 30 درصد از افراد مسن اشتهای کمتری نسبت به گذشته دارند که دلایل مختلفی دارد. با افزایش سن، هضم غذا کندتر می شود، بنابر این فرد برای مدت طولانی تری احساس سیری می کند. حس بویایی، چشایی یا بینایی نیز ممکن است ضعیف تر شود و این جذابیت غذا را کم می کند. تغییرات هورمونی، یک بیماری مزمن و مصرف برخی دارو ها نیز می توانند گرسنگی را مهار کنند.

دیابت: در صورتی که دیابت کنترل نشود، قند خون می تواند به اعصاب بدن آسیب برساند که یکی از مهمترین آن ها عصب واگ است که ماهیچه های معده را کنترل می کند. وقتی این عصب بخوبی کار نمی کند (گاستروپارزی) باعث از دست دادن اشتها و نفخ می شود. این مشکل با تغییر در رژیم غذایی، دارو، یا جراحی درمان می شود.

کم کاری تیروئید: هورمون های تیروئید چگونگی تبدیل غذا به انرژی توسط بدن را کنترل می کنند. هنگامی که آن غده به اندازه کافی از آن ها تولید نکند، عملکرد بدن کند می شود. در اینصورت انرژی کمتری مصرف می کنید و حس گرسنگی کاهش می یابد. اما از آنجایی که کالری زیادی نمی سوزد، ممکن است افزایش وزن را به همراه داشته باشد. 

میگرن: میگرن می تواند باعث تهوع و استفراغ و تپش در سر شود که حتی با از بین رفتن سردرد هم فرد تمایلی به خوردن نداشته باشد. کاهش گرسنگی در یکی دو روز پس از میگرن رایج است. 

افسردگی: این مشکل در برخی افراد، می تواند منجر به بالا رفتن میل به خوردن و افزایش وزن شود. در بعضی دیگر می تواند اثر معکوس داشته باشد. افسردگی مغز را تحریک می کند تا هورمونی به نام فاکتور آزاد کننده کورتیکوتروپین (CRF) ترشح کند که حس گرسنگی را کمتر می کند. با افسردگی شدید، ممکن است علاقه خود را به آشپزی و غذا خوردن از دست بدهید. اگر تغییر در اشتهای شما با تغییر خلق و خوی همراه است، با پزشک خود در مورد آن صحبت کنید.