با سلام دکتر بهزاد رحمانی هستم متخصص جراحی عمومی فوق تخصص جراحی ریه و قفسه صدری امروز می‌خوام راجع به یک بیماری صحبت بکنم که نسبتاً زیاد دیده میشه ولی خیلی متولی معینی نداره توی کشور ما میدونیم که تغییر شکل مادر قفسه صدری اشکال مختلفی میتونه داشته باشه در حقیقت دو تا از شایع‌ترین اونها که سینه کفتری و سینه قیفی در بین مردم شناخته میشه عبارت است از پکتوس اکسکوواتوم و پکتوس کاریناتوم انواع دیگه‌ای هم از تغییر شکل‌ها هستند که شکل‌های نامعینی در قفسه صدری ایجاد می‌کنند که خیلی ترمینولوژی خاصی ندارند در مورد شیوع این بیماری تقریباً یک دهم درصد در هزار هست و به همین جهت میشه گفتش که نسبتا بیماری شایعی هست از طرف دیگر این بیماری مادرزادی هست و از اونجایی که در سنین پایین تظاهراتش کمتر است خیلی توسط پدر و مادر مورد توجه قرار نمیگیره اونایی هم که مورد توجه قرار میگیره متاسفانه با توصیه اطرافیان و گاهاً حتی همکاران درمانشون ارجاع داده میشه به سنین بالاتر در صورتی که باید بدونیم اصلاح این تغییر شکل بین سنین ۳ تا ۵ سالگی بهترین نتیجه رو خواهد داشت ولی متاسفانه اغلب مراجعین ما بالاتر از سن بلوغ هستند زمانی که بیمار خودش متوجه میشه و در حقیقت از سلف ماین یا تصویر ذهنی خودش ناراضی میشه و خونواده رو وادار میکنه به مراجعه به پزشک از نظر کلی این بیماری چند تا باگ داره یکی اینکه تصور میشه که اشکال در جناق هست که دفرمه میشه اینطور نیست در حقیقت این دنده‌ها هستند که با رشد اندازه خودشون یا جناق رو بالا می‌برند یا پایین میارن یا تغییر شکل‌های مختلف ایجاد می‌کنند پس از همین جا نتیجه می‌گیریم که درمان شامل اصلاح دنده‌ها و جناق و امان هست در حقیقت این بیماری موقع مراجعه اغلب و اوقات به دنبال آثار فیزیولوژیک و اشکالات تنفسی نیست که مراجعه می‌کنند و حقیقت هم این هستش که تغییراتی که در روی قلب و ریه ایجاد میشه به علت محدودیت فضای تراکس به جز در موارد خیلی شدید قابل اغماز است اما یک مشکل خیلی خیلی بزرگتر مسائل روحی ناشی از این بیماری هست به طوری که اعتماد به نفس بیماران به شدت مختل میشه و دلیلشم به هم خوردن تصویر ذهنی است که جوونا از خودشون دارن و به شدت می‌تونه در مورد روحیه و همینطور اعتماد به نفسشون تاثیرات مخرب بگذاره ما موارد اقدام به خودکشی در این بیماری داریم و به همین جهت تقاضا می‌کنم که به این بعد روانی ناشی از این بیماری توجه بسیار خاصی مبذول بشه از نظر درمان هم معمولاً روش‌های درمانی خوب اونایی که کمتر مهاجم هستند و کمتر وسعت دارند همیشه مورد قبول بیشتری برای بیمارند اما متاسفانه در این مورد تنها راه درمان جراحی است و سایر اقدامات نظیر گذاشتن بریس و غیره هیچ کدام نقشی در درمان بازی نمی‌کنند البته یه روش ناس هست که گذاشتن یک پلی در زیر استرنوم در زیر جناق است که اون رو بالا بیاره ولی زیر سن ۱۰ سال این کار امکان‌پذیر هست و امتحانش می‌ارزه ولی درصد فیلر یا عدم پاسخ به درمانمون در این روش بالا هست بنابراین تنها روش درمانی که قابل اعتماد و موثر هست روشی است که در سال ۱۹۵۰ آقای دکتر راویج پیشنهاد کردند و شامل برداشتن دنده‌های معیوب گاهاً ۵ تا ۷ تا در هر طرف البته به طریق ساب و اصلاح تغییر شکل جناب و سپس اتصال مجدد بستر دنده‌ها به جناق اصلاح شده که البته الان مادیفیکیشن ها یا اصلاحاتی در این عمل راویچ انجام شده و به نظر من فعلا موثرترین روش عمل راویچ مادیفاید یا راویچ اصلاح شده است که شاکلش همون درمان تغییر شکل دنده‌ها و جناق است می‌کنم که در این موارد حتما با جریان تراکس مشورت بفرمایید چون این یک بیماری کاملاً تخصصی هست و خیلی وقتا ما می‌بینیم که مشاوره‌های غیرتخصصی واقعاً باعث اتلاف وقت بیماران و گذران اون گلدن تایم یا زمان طلایی است که برای درمان در نظر داریم به دنبال این ویدیو چند عمل جراحی پتوسکسون و کاریناتون رو با روش مادیفای راویچ خدمتتون ارائه می‌کنیم متشکرم