اپی گلوت یا برچاک نای به دریچه غضروفی کوچکی گفته میشود که سر نای جای دارد و سوراخ نای را میپوشاند تا هنگامی که چیزی میخوریم به درون نای راه پیدا نکند. اپی گلوتیت (Epiglottitis ) به التهاب اپی گلوت یا برچاک نای گفته میشود. التهاب اپی گلوت میتواند راه هوا را بند بیاورد و خفگی را در پی داشته باشد. عوامل گوناگون از سوختگی مایعات داغ گرفته تا آسیب دیدن گلو میتوانند به اپی گلوتیت بینجامند.
یک پژوهش بازبینی در سال 2018 میگوید تراکئوبرونشیت و برونشیت حاد اغلب به جای هم به کار برده میشوند. حاد به این معنی است که این وضعیت تنها چند هفته است که رخ داده. تفاوت میان این دو واژه به جایگاه التهاب برمیگردد. در تراکئوبرونشیت، التهاب در نای رخ داده ولی در برونشیت، التهاب تنها در نایژه ها دیده میشود.
سرطان نای به سرطانی گفته میشود که از خود نای آغاز شده باشد نه این که بر اثر گسترش سرطان از جای دیگری از بدن به نای، ایجاد شده باشد. سرطان نای به طور کلی وضعیتی نادر است.
تومور نای (تومورهایی که از نای آغاز میشوند) نادر هستند. تومورهای سرطانی که از جای دیگری از بدن مانند تیروئید، مری، حنجره یا شش ها آغاز شده اند و به نای گسترش یافته اند (متاستاز) بیشتر از تومور خود نای شایع هستند ولی تنها 2% از همه تومورهای دستگاه تنفسی فوقانی را تشکیل میدهند.
سرطان گلو به سرطانی میگویند که از حلق یا حنجره آغاز میشود. گلو یک لوله ماهیچه ای است که از پشت بینی آغاز شده و به گردن میرسد. سرطان گلو بیشتر از سلولهای چربی آغاز میشود که سطح درونی گلو را پوشانده اند. حنجره درست در زیر گلو جای دارد. حنجره از غضروف ساخته شده و تارهای صوتی در آن جای دارند که با لرزش آنها صدا درست میشود و میتوانیم حرف بزنیم.
